Gdzie i kiedy? 14.05.2011, Zakopane
Strona WWW: z-ne.pl/k,wydarzenie,48098,1,2012,02,05.html
Godzina: Śr. - Sob. 10:00 - 18.00, N 11.00 - 16.00
Miejsce: Galeria Sztuki XX wieku w willi Oksza
filia Muzeum Tatrzańskiego
ul. Zamoyskiego 25
34-500 Zakopane
www.muzeumtatrzanskie.pl
Wystawa prezentuje głównie twórczość zakopiańskiej kolonii artystów, ale też sztukę artystów przelotnie związanych z Zakopanem, dla których Tatry i góralszczyzna stanowiły ważną inspirację. Pokazywana jest we wnętrzach zaprojektowanej przez Stanisława Witkiewicza w stylu zakopiański willi Oksza, której remont konserwatorski przeprowadzony został w 2010 roku.
W blisko sześćdziesięcioletnim okresie, jaki obejmuje wystawa, mieszczą się dwie epoki: Młoda Polska i dwudziestolecie międzywojenne. Lata Młodej Polski były okresem tworzenia się miejscowego środowiska artystycznego – początkowo w kręgu szkół snycerskiej i koronkarskiej, a następnie w kręgu Stanisława Witkiewicza i jego idei stylu zakopiańskiego. W tym też czasie mała wieś u podnóża Tatr stała się miejscem spotkań elit polskiej inteligencji ze wszystkich trzech zaborów, miejscem kontaktów i swobodnej wymiany idei, skupionych wokół odzyskania przez Polskę niepodległości. Zakopane stało się stolicą duchową i kulturalną Polski, nazywano je „polskimi Atenami” i „polskim Piemontem”. Z postępowymi inicjatywami społecznymi, politycznymi, naukowymi, a nawet sportowymi (taternictwo i narciarstwo), szły w parze nowoczesne idee artystyczne. U schyłku tego okresu zakopiańscy artyści formalnie zorganizowali się w Towarzystwie „Sztuka Podhalańska” i Stowarzyszeniu „Kilim”.
Wszystkie wspomniane wyżej zakopiańskie tradycje, instytucje i stowarzyszenia, kontynuowały działalność w dwudziestoleciu międzywojennym. W suwerennej Polsce zakopiański świat artystyczny znalazł się w kręgu oddziaływań nurtów awangardowych (m.in. ekspresjonizmu, formizmu i futuryzmu), którym przyświecała nadrzędna idea tworzenia nowoczesnej polskiej sztuki narodowej.
W obydwu epokach Zakopane miało w dziedzinie poszukiwania stylu narodowego własne, oryginalne koncepcje i dorobek. W okresie Młodej Polski tatrzańskiej był to styl zakopiański Stanisława Witkiewicza, a w Dwudziestoleciu – znaczący udział w awangardzie (S.I. Witkiewicz, A. Zamoyski, L. Chwistek i R. Malczewski) oraz ciekawe, nowoczesne centrum rzeźbiarskie i graficzne, zainicjowane przez Karola Stryjeńskiego w Szkole Przemysłu Drzewnego.
Wystawa „Zakopane – pępek świata. Sztuka pod Giewontem w latach 1880-1939” opiera się na kolekcji własnej Muzeum Tatrzańskiego, uzupełnionej kilkoma eksponatami, stanowiącymi wypożyczenia lub depozyty. Obejmuje malarstwo, grafikę, rysunek, rzeźbę i fotografię oraz sztukę użytkową, afisze i plakaty. Można na wystawie zobaczyć prace Leona Wyczółkowskiego, Wojciecha Weissa, Jana Rembowskiego, Rafała Malczewskiego, Stanisława Gałka i Jana Gąsienicy Szostaka; portrety psychologiczne Stanisława Ignacego Witkiewicza; rzeźby – Augusta Zamoyskiego, Konstantego Laszczki, Wojciecha Brzegi, Stanisława Sobczaka, Jana Szczepkowskiego oraz uczniów Szkoły Przemysłu Drzewnego; prace Zofii Stryjeńskiej; kilimy i koronki, artystyczne snycerstwo i wiele innych eksponatów.
Kolonię zakopiańską zwykle określa się jako artystyczno-literacką. Taka nazwa ma uzasadnienie w dorobku pisarskim – ważnym w ogóle dla polskiej kultury – kilkorga artystów, by wymienić tylko obydwu Witkiewiczów, Leona Chwistka, Augusta Zamoyskiego czy Rafała Malczewskiego. Sztuka, literatura i poezja były w zakopiańskim życiu artystycznym (i towarzyskim) ściśle zespolone, wzajemnie się uzupełniały i łączyły z innymi formami twórczości – muzyką (M. Karłowicz, K. Szymanowski), tańcem artystycznym (Rita Sacchetto) i teatrem (teatr formistyczny S. I. Witkiewicza). Wiele prac pokazanych na wystawie i ich autorzy mają ciekawe literackie odniesienia i konteksty. Ważniejsze zaznaczone są w glosach, do lektury których zachęcamy. Z tych objaśnień wynikają dalsze wątki, splatające się w niesamowity wzór życia artystycznego pod Giewontem w latach 1880-1939.
Z wystawą w willi Oksza wiążą się ekspozycje w dwóch jeszcze filiach Muzeum Tatrzańskiego, i dopiero całość daje zarys głównych nurtów i problemów sztuki zakopiańskiej. Dlatego zachęcamy do zwiedzenia:
pięknej, zabytkowej chałupy góralskiej przy Drodze do Rojów 6, która razem z wnętrzami jest wzorem ideowym stylu zakopiańskiego – mieszczącej Muzeum Stylu Zakopiańskiego - Inspiracje;
willi Koliba przy ul Kościeliskiej 18, która była pierwszym domem w stylu zakopiańskim zaprojektowanym przez Stanisława Witkiewicza, a obecnie jest Muzeum Stylu Zakopiańskiego jego imienia.
[TJ]
Autorzy dedykują wystawę
Profesorowi Jackowi Woźniakowskiemu
Scenariusz: Teresa Jabłońska
Kurator wystawy: Helena Pitoń, współpraca Julita Opalach
Aranżacja plastyczna: Marcin Rząsa, współpraca: Magda Rząsa, Jarosław Hulbój
Za wypożyczenie eksponatów na wystawę dziękujemy Burmistrzowi Milanówka,
Muzeum Narodowemu w Krakowie oraz osobom prywatnym.
Wystawa została sfinansowana ze środków
Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego
oraz Województwa Małopolskiego
Konserwacja obiektów sfinansowana ze środków
Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego
Inne aktualności z tej okolicy:
Wiosna Jazzowa Zakopane
XXIV Memoriał Jana Strzeleckiego
FERIE Z MUZYKĄ ORGANOWĄ
